در توافق نامه پاریس، تعهداتی است که به هر حال متوجه ما خواهد کرد که اگر تا سال 2030 یا 2025 نتوانیم ساختارهای اقتصادی کشور را در راستای کاهش گازهای گلخانه‌ای تصحیح کنیم ( که این خود نیازمند سرمایه‌گذاری و تغییر تکنولوژی خواهد بود) می بایست خسارت بپردازیم. در این صورت می‌بینیم که این توافق‌نامه به عوض این که برای ما تسهیل‌کننده باشد، محدودیت‌زا خواهد بود؛ آن هم در شرایطی که ما در رکود به سر می‌بریم. از سوی دیگر ما مواجه با تحریم‌های ناعادلانه هستیم و اگر قرار باشد تغییری هم اتفاق در بخش‌های مختلف صنعتی بیفتد، ما نیازمند لغو کلیه تحریم‌ها هست.»
گروه اقتصاد رجانیوز: پیمان‌های بین‌المللی با هر اسم زیبا و ظاهر موجهی که داشته باشند امضا کردن‌شان گاهی دردسر ایجاد می‌کنند که حتی اگر امروزی‌ها هم برایش دست بزنند باز آیندگان با دندان هم نمی‌توانند گره مشکلات آنان را باز کنند.
بقیه در ادامه مطلب............................
ادامه مطلب |
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
